Kolejny Code Retreat

Dzisiaj wziąłem po raz kolejny udział w imprezie spod znaku Code Retreat. Tym razem odbył się on w Wolfsburgu – czyli mieście największego europejskiego koncernu samochodowego. Zorganizowany został on przez znajomych z pracy, a sponsorem była firma T-Systems on site.

Podczas początkowych sesji mogłem podzielić się swoją wiedzą z zakresu programowania w parach, TDD, baby steps, pisania dobrych testów i znajomości IDE. Nie ma się tu co rozpisywać, bo ciekawsze działo się później.

Postanowiłem wykorzystać obecność fanatyków Scali i trochę się poduczyć tegoż języka. Zdobyta wiedza przyda się przy realizacji kursu: Functional Programming Principles in Scala. Kto się jeszcze nie zapisał, ma jeszcze szansę. Więcej o kursie można poczytać na scala.net.pl. Podczas mojej pierwszej scalowej sesji, udało mi się sporo samemu napisać i odświeżyć jakieś stare wiadomości na temat tego języka. Część wymagań nawet działała. Szkoda jednak, że Eclipse dalej kuleje w tym temacie. Mam nadzieję, że z Ideą będzie lepiej.

Podczas mojej drugiej sesji skalowej programowałem razem z jeszcze większym wyjadaczem (fanatykiem) tego języka. Było więc co chłonąć. Podczas tej sesji (w ogólności) ćwiczyliśmy pisanie bez pętli, co w Scali nie jest jakimś utrudnieniem. Udało nam się całą logikę zakodować wraz z testami i bez pętli, w czasie krótszym niż 45 minut i z wyjaśnieniem mi, jak działa ta cała magia! Co chwilę wlepiałem swoje ślepia w ekran, dziwiąc się, co ‘to’ lub ‘tamto’ robi, oraz próbując zrozumieć, czy to aby na pewno pokrywa wszystkie wymagania. Jestem pod bardzo dużym wrażeniem tej sesji. Teraz trzeba na spokojnie (albo pod wpływem ;) ) poznać wykorzystane mechanizmy tegoż języka, aby móc je później efektywnie stosować.

Wyniesione doświadczenie z tej sesji, pozwoliło mi jeszcze podczas ostatniego sparowania, ponownie zakodować wszystkie reguły gry. Czasem lubię się droczyć, z moimi partnerami podczas Code Retreat. Zwłaszcza przy ping pongu staram się tak odbić piłeczkę, aby się później dużo nie narobić, a jedynie obserwować, jak ktoś się męczy. Tym razem coś poszło nie tak, gdyż sam musiałem się napocić. O dziwo udało się po raz drugi dojść do końca, bez większych problemów, że coś nie działa i nie wiadomo dlaczego. Dodatkowo nie można było rozmawiać podczas tej sesji, co stanowiło dodatkowe utrudnienie. Spotkałem się z nim po raz pierwszy i przekonałem się, ile rzeczy można przekazać niewerbalnie.

Podsumowując wypadło super. Był to mój 6ty CodeRetreat (licząc te oficjalne jak i te zamknięte). Obiad był na wypasie, ciepły z dużymi możliwościami wyboru dania i z deserem. Również było sporo owoców (zamiast ciasteczek) i możliwość zjedzenia śniadania (jak ktoś nie zdążył rano). Ważnym punktem (który był strzałem w dziesiątkę) była Club Mate. Pomogła ona zebrać siły na ten jakże wyczerpujący wysiłek intelektualny, jakim jest Code Retreat. Nieźle się naYerbałem, a w ogólnym rozrachunku, to cała skrzynka poszła. Uważam, że napój ten, powinien wejść do formuły Code Retreat ;)

Teraz pozostaje już tylko czekać, na drugi Global Day of Coderetreat, który w tym roku przypada 8 grudnia. Rok temu 94 miasta wzięły w tym udział, a cel na ten rok to 200 miast. Zobaczymy czy się uda i jak spędzę ten dzień.